ေစ်းမွာဝယ္လို႔ အေလးခိုးခံရင္ ေစ်းေခါင္ းကို တိုင္လို႔ရေသးတယ္။

ေအာ္...။

ေခတ္ႀကီး ေျပာင္းလဲပံုမ်ား ေျပာပါတယ္။

အရင္တံုးက ဝယ္စရာ ျခမ္းစရာဆို ေစ်းေတြမွာပဲ ဝယ္ေလ့႐ွိၾကတယ္။ အခုလို ေ႐ွာ့ပင္စင္တာတုိ႔ ေ႐ွာ့ပင္းေမားတို႔ မိနီမားကက္တို႔ စူပါမားကက္တို႔ (ေခၚခ်င္သလိုသာေခၚ) ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတဲ့ ေစ်းဆိုင္ႀကီးေတြ မ႐ွိေသးဘူး။ ဝယ္ျခမ္းရင္း တခုခု ျပႆနာ႐ွိရင္၊ မေျပလည္ရင္ ေစ်းေခါင္း သြားတိုင္လို႔ ရေသးတယ္။ အေလးခိုးခံရလား၊ ပိတ္စ ကိုက္ေလ်ာ့ျဖတ္၊ ေစြျဖတ္လိုက္လား ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေစ်းေခါင္းကို တိုင္လို႔ရေသးတယ္။ တိုင္လို႔ကေတာ့ ေစ်းေခါင္းက ပါဝါျပပီး အဲဒီေစ်းသည္ကို ကိုင္ထဲ့လိုက္တာပဲ။ (ေရးေနရင္းက မဆီမဆိုင္ ဟို ေဆးေကာင္စီ ကိစၥ သြား သတိရမိေသးဗ်။ အဟဲ...)

သူက ေစ်းဝယ္ေတြကိုထက္ ေစ်းသည္ေတြအေပၚ အာဏာ ပိုထိေရာက္ေတာ့ ကိုင္မဲ့ကိုင္ ေစ်းသည္ကို ကိုင္တာ မ်ားသဗ်။ သူ႔ ႐ံုးခန္းေ႐ွ႔က သမာဓိ ဆိုတဲ့ ခ်ိန္ခြင္ကလည္း အႀကီးႀကီး၊ အေလးေတြကလည္း ဘယ္ဆိုင္မွာ ႐ွာဝယ္ထားမွန္းမသိတဲ့ ထူပိန္းေနတဲ့ ဟာေတြ။ အဲဒီ ခ်ိန္ခြင္နဲ႔ ဘာခ်ိန္ခ်ိန္ အေလ်ာ့ပဲ ျပတယ္။

အားပါး...။

ဒီေခတ္ေတာ့ ဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ♪♪အားလံုးေျပာင္းလဲသြားပီ♪♪ ဆိုသလို...။ အိမ္က မဒမ္ ဧးသိမ္းလား။ ေစ်းဝယ္ထြက္ပလားဆို။ ေမာင္ေရ ဒီေန႔ေတာ့ ဂမုန္းဖူး ေ႐ွာ့ပင္းေမားကို ပို႔ေပးပါကြယ္။ မမ ေစ်းဝယ္တံုး အဲဒီက ေဂ်ဒိုးနတ္မွာ စာဖတ္ပီး ေစာင့္ေန။ ကေလးေတြ ေဘးက ကစားကြင္းထဲသာ ထည့္ထားလိုက္ ဆိုသကိုးဗ်။ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပသဗ်ား။ အဲယားကြန္းေလးနဲ႔ ညိမ့္ေနတာပဲ။ ဒါမွလည္း ဝယ္သူ လာမွာကိုးဗ်။ ဝယ္စရာပစၥည္းေတြကလည္း သူ႔ အထုပ္နဲ႔သူ ေစ်းေတြ ကပ္ထားလို႔ ေစ်းမဆစ္ရေပမယ့္ အဆင္ေျပတယ္။ ေကာက္ထည့္လိုက္႐ံုပဲ (ဆိုင္က ေစ်းျခင္းထဲကို ေျပာတာ..)။

အဆင္မေျပတာေလးေတြေတာ့ ႐ွိသဗ်။ ဥပမာ။ ။ (အေလးခိုးခံရလား ဘာလားေတာ့ မသိႏိုင္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔႐ို႕ဟာေတြက ဂရမ္ေတြ ကီလိုေတြ ႐ႈပ္တာမွ အေလးခ်ိန္ကို မမွန္းတတ္ေအာင္ပါ။) ပိတ္စ ေစြျဖတ္ထဲ့လိုက္ေၾကာင္း အိမ္ေရာက္မွ သိရင္ ဘလို လုပ္မလဲ။ ေဆးဂဲလ္ မွားတာကို မေျပာဘူးေနာ္။ ေဆးဂဲလ္ ေတြကေတာ့ ကပ္စတန္မာက ကြန္းပလိန္႔တက္ရင္ အခ်ိန္မေ႐ြး အလုပ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္လို႔ ဘသူ႔ကိုမွ မေလးမစားမဆက္ဆံၾကပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ဝယ္မိတဲ့ ပစၥည္းက Expired ျဖစ္ေနတာတို႔၊ အိမ္ေရာက္မွ ပ်က္ေနမွန္း သိရတာတို႔ ဘလို လုပ္မလဲ။ သြားေျပာလည္း ေျပာေျပာပါပဲ။ ျပန္လဲလို႔ မရဘူးလို႔ ပဲ ေျဖၾကမွာေပါ့။ မေက်နပ္လို႔ တိုင္မယ္လား။ သူ႔အထက္အရာ႐ွိေပါ့။ ႀကံဳဖူးပါရဲ႔ဗ်ာ။ ဆက္တုိင္လည္း ေဆးဂဲလ္ ကေလးမ အလုပ္ျပဳတ္႐ံုပဲ႐ွိမွာ။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပါဆိုမွ ဘယ္ေစ်းေခါင္းမွ မ႐ွိ။ ရဲတိုင္ရေအာင္လည္း မျဖစ္ေသး။ ခက္ကေရာဗ်ာ...။

ဒီေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ။ ေ႐ွာ႔ပင္း...ေမားေပါ့။ တစ္ခုခု ဝယ္ခ်င္လား။ ဝယ္ခ်င္တာ အဲ့လို ေရွာ့ပင္း ဆိုင္ႀကီးေတြမွာ တေမား ေလ်ာက္ၾကည့္။ ပီးရင္ ေစ်းထဲက ဆိုင္မွာ ဆစ္ပီးဝယ္။

ေျပာရင္းက လိုရင္းကို မေရာက္ေတာ့ဘူး။ အဓိက က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကဗ်ာ။ အင္တာနက္ထဲမွာ Surfing လုပ္တဲ့ ကိစၥေပါ့။ အင္တာနက္ထဲက ဗာက်ဴရယ္ လူသားေတြ ဘာလုပ္လဲ သိလား။ ေတြ႔တဲ့ ခလုတ္ (button) ႏွိပ္၊ ႀကိဳက္ရာ လင့္က ေပ့ကို ဝင္ဖတ္။ သေဘာက်တာေတြ႔ရင္ အဲ့ဒီဆိုက္မွာ တေမ့တေမာဖတ္။ ေျငာင္းပီလား။ တျခားဆိုက္ေျပာင္း။ ဒါဟာ လူတေယာက္ ၿမိဳ႔ထဲမွာ ေလ်ာက္သြား၊ ေတြ႔တဲ့ဆိုင္၊ မ်က္လွည့္ပြဲ ဝင္ၾကည့္၊ လုပ္ေနသလိုပဲဗ်။ ဘေလာ့ဂါတို႔ ဆိုက္အံုနာတို႔က ေစ်းဆိုင္႐ွင္ေတြ လိုေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုက္မွာ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ၊ လွလွပပ တင္ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရတာေပါ့။ ဒါမွ လူဝင္မွာကိုး။

မိတ္ေဆြကို ဆိုင္တစ္ဆိုင္က မတရား (ဆဲ၊ဆို၊လု၊ယက္ etc..) လုပ္လိုက္တယ္ဆို ဘလို ျပန္လုပ္မလဲ။ လူသိေအာင္ ေအာ္မယ္။ ရဲတိုင္မယ္။ ေစ်းေခါင္း႐ွိ ေစ်းေခါင္းတုိင္မယ္။ လုပ္မွာဟုတ္လား။ ဒီလိုပဲ အင္တာနက္ထဲမွာ သြားရင္း ဆိုက္တစ္ခုခုက ကိုယ့္ကို မတရား လုပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ ဘာျပန္လုပ္မလဲ။ ဘာလုပ္ရမလဲ။ တိတ္တိတ္ေလး ျပန္ထြက္႐ံုေပါ့။ စီပံုး႐ွိ စီပံုးက ေအာ္ေပါ့။ ဒါပဲလား မိတ္ေဆြ လုပ္ႏိုင္တာ။ ဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ ေစ်းေခါင္းတို႔ ရဲတို႔ တိုင္သင့္ တိုင္ပါဗ်။

ကဲ.. သိပီးပလားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ အင္တာနက္ထဲက ေစ်းေခါင္းႀကီး ေတြ႔ထားတယ္။

မစၥတာ ဂူးဂယ္ (Google) တဲ့။ သူက သူ႔ေစ်းထဲက ဆိုင္ေတြ (အေတာ္မ်ားသားဗ်။ အဓိက ဘေလာ့ေတြေပါ့။) ကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ဝင္လာတဲ့ သူေတြကို ဘေလာ့ဂါေတြ၊ ဘေလာ့ေတြကေန လူမ်ိဳးေရး၊ မ်ိဳးႏြယ္စုေရး၊ ဘာသာေရး၊ လိင္၊ အသက္၊ သက္သက္လြတ္စားျခင္း ဘာျခင္း၊ လိင္ကိစၥဆြဲေဆာင္ျခင္း* စတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေစာ္ကားေမာ္ကား အျပဳမူခံရရင္ တိုင္ၾကားႏိုင္တယ္။ အဲဒါေတြ ေစ်းေခါင္းႀကီးက တားျမစ္ထားတယ္ဗ်။ တားျမစ္ပါရက္နဲ႔ ေစာ္ကားလိုက္ရင္ ေစ်းေခါင္းႀကီး အဲဒီဆိုင္ကို ခ်ိတ္ပိတ္ပစ္မွာ...။

ဥပမာ။ ။ က်ေနာ္ http://messengerforbuddhist.blogspot.com/ ဝင္ဖတ္ေတာ့ ကိုယ့္ကို ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေစာ္ကားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ အရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္။ ဒီေတာ့ ဂူးဂဲယ္ရဲ႕ ႐ံုးခန္း http://www.google.com/support/blogger/bin/request.py?contact_type=h... ကို သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရံုးခန္းထဲက Report Hate Speech on Blogger ဆိုတဲ့ လင့္မွာ ေစာ္ကားလိုက္တဲ့ စိုက္ရဲ႕ လိပ္စာ ကို ျဖည့္ေပးခဲ့တယ္။ ဘာမွ မလိုဘူး တုိင္တာ ဘသူဆိုတာ အေကာင့္ၾကည့္ပီး ႐ံုးခန္းထဲ ဝင္လာကတည္းက ေစ်းေခါင္းႀကီးက သိေနပီ။

ေစ်းေခါင္းႀကီး အဲဒီဆိုင္မ်ိဳးကို ခ်ိတ္ပိတ္ပစ္ဘို႔ က်ေနာ့္လိုမ်ိဳး တိုင္တဲ့သူမ်ားဘို႔ လိုတယ္။

က်ေနာ့္လိုပဲ အေစာ္ကားခံရရင္ ၿငိမ္မေနပဲ တိုင္ၾကားႏိုင္ဘို႔၊ လူတိုင္း မိမိ၏ အခြင့္အေရးကို ထိထိမိမိ အသံုးခ်ႏိုင္ပါေစ ဆုေတာင္းရင္း ဗဟုသုတ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။

* While Blogger values and safeguards political and social commentary, material that promotes hatred toward groups based on race or ethnic origin, religion, disability, gender, age, veteran status, or sexual orientation/gender identity is not allowed on Blogger.