''ေခတ္ဆန္သူ တပည့္မတို႔ သတိရေပရွာ၊ အဓိက ေစတနာငယ္၊ ေမကညာခင္ေထြး။ ဆရာမ လြန္ၾကင္နာလွ်င္၊ သြန္သင္တာ မွတ္ေတာ့ မေႏွး။ ကာလျဖင့္ ပ်က္ခ်င္ၿပီ၊ ဖက္ရွင္ေတြ ႐ႈပ္ေထြး၊ အရွက္တြင္ အဟုတ္ေဝးပါေပါ့၊ လႈပ္လႈပ္ကေလး တံုတံု။ ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ ေရအတြင္း၊ ေရႊငါးၾကင္း လြတ္သည္သို႔ႀကံဳ။ အက်ႌက အပါးစံုသည္၊ အသား ပံုဝါဝင္းလို႔၊ က်ပ္တင္းတင္းတရားကြာ၊ ခါးကတစ္ထြာ။ ေမာင္အဘ အားနာလွ်င္၊ မွားတာကို ျပင္ၾကစို႔ေလး။ ျမန္မာၫြန္႔ညႇိဳး မကုန္ေအာင္ အမ်ဳိးဂုဏ္ ဆယ္ၾကစို႔ေလး''
No comments :
Post a Comment
ကြန္းမန္႔ေလး ထားခဲ့ပါလား