မီတာ ၂၀၀ ေျပးပြဲ တာထြက္စံနစ္

 

ပုသိမ္ေကာလိပ္ ပထမအႀကိမ္ ေျပးခုန္ပစ္ ၿပိဳင္ပြဲကို ဧရာဝတီတိုင္း အားကစားကြင္းတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ အမ်ားအျပား ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည္။ ဝင္ေရာက္မယွဥ္ၿပိဳင္ေသာ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားလည္း လာေရာက္ အားေပးၾကသည္။ စာေရးသူသည္လည္း အားေပးသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

ဧရာဝတီတိုင္း အားကစားကြင္းသည္ မီတာ ၄၀၀ ေျပးလမ္း႐ွိေသာ ကြင္း ျဖစ္သည္။ လမ္းေၾကာင္းေပါင္း ေျခာက္လမ္း ႐ွိသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ အားကစားသမား (၆) ဦး ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္သည္။ မီတာႏွစ္ရာေျပးပြဲ စတင္က်င္းပေသာအခါ အားကစားသမားမ်ားသည္ တာထြက္ေနရာတြင္ မိမိတို႔ မဲက်ရာလမ္းေၾကာင္းမ်ား၌ အဆင္သင့္ရပ္ေနၾကသည္။ စာေရးသူသည္ ထူးျခားေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို သတိျပဳမိသည္။ အားကစားသမား ေျခာက္ဦးသည္ တာထြက္မွတ္ မတူၾကေပ။ အျပင္ဆံုးလမ္း ေျပးသူသည္ အေ႐ွ႕ဆံုး တာထြက္မွတ္တြင္ ေနရသည္။ ဒုတိယ အျပင္လမ္း ေျပးသူသည္ ဒုတိယအေ႐ွ႕ဆံုးတာထြက္မွတ္၊ အတြင္းဆံုးေျပးလမ္းတြင္ ေျပးရေသာသူ၏ တာထြက္မွတ္သည္ ေျခာက္ဦးထဲတြင္ ေနာက္အက်ဆံုးေသာ တာထြက္မွတ္မွ စထြက္ရသည္။

အျပင္လမ္းေျပးသူသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အတြင္းလမ္းေျပးသူမ်ားထက္ တာထြက္တြင္ ေ႐ွ႕မွ ေျပးရသနည္း။

ကၽြၽႏ္ုပ္တို႔ သိသည္မွာ စက္ဝိုင္းတစ္ခုတြင္ စက္ဝန္းႏွင့္ အခ်င္း၏ အခ်ိဳးသည္ ကိန္းေသ ျဖစ္သည္။ ယင္းကိန္းေသသည္ π "ပိုင္" ျဖစ္သည္။ π ၏ တန္ဖိုးသည္ ၃ ဒသမ ၁၄ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ပါသေဘာတရားအရ စက္ဝိုင္းတစ္ခု၏ စက္ဝန္းသည္ ယင္းစက္ဝိုင္းအခ်င္း၏ ၃ ဒသမ ၁၄ ဆ႐ွိသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ အခ်င္းဝက္၏ ၆ ဒသမ ၂၈ ဆ ႐ွိမည္။

 

 

The circumference of a circle is slightly more than three times as long as its diameter. The exact ratio is called π.	C = ၆.၂၈ R C = စက္ဝန္းအ႐ွည္ R = အခ်င္းဝက္ အကယ္၍ အခ်င္းဝက္ တစ္မီတာတိုးလွ်င္ စက္ဝန္းအ႐ွည္ ၆ ဒသမ ၂၈ မီတာ တိုးရမည္။
စက္ဝန္းႏွင့္ အခ်င္း ၏ ဆက္စပ္ခ်က္ (π)	When a circle's diameter is 1 unit, its circumference is π units.

စက္ဝိုင္းပံု ေျပးလမ္းမ်ားျဖင့္ ေျပးပြဲက်င္းပရာတြင္ အကယ္၍ ေျပးလမ္းတိုင္း၏ အက်ယ္သည္ တစ္မီတာ႐ွိပါလွ်င္ အနီးကပ္ေနေသာ ေျပးလမ္းႏွစ္ခု၏ အခ်င္းဝက္သည္ တစ္မီတာ ကြာေနလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပင္ေျပးလမ္းသည္ အတြင္းေျပးလမ္းထက္ ၆ ဒသမ ၂၈ မီတာ ပို႐ွည္လိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ စက္ဝိုင္းပံုေျပးလမ္းမ်ား၏ အခ်င္းဝက္သည္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု မတူေပ။ အနီးကပ္ေနေသာ ေျပးလမ္းႏွစ္ခုသည္ တစ္မီတာမွ် အခ်င္းဝက္ကြာလွ်င္ စက္ဝန္းတစ္ပတ္တြင္ အ႐ွည္ ၆ ဒသမ ၂၈မီတာ ကြာေနမည္။

မီတာ ၂၀၀ ေျပးပြဲတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မီတာ ၄၀၀ ကြင္း၏ တစ္ဝက္ ေျပးရသည္။ မီတာ ၂၀၀ ေျပးပြဲတြင္ ပထမ မီတာ ၁၀၀ ၏ ေျပးလမ္းကို စက္ဝန္းပံုတြင္ ေျပးရၿပီး က်န္မီတာ ၁၀၀ ကို မ်ဥ္းေျဖာင့္အတိုင္း ေျပးႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ကြင္းတစ္ပတ္သည္ မီတာ ၄၀၀ ျဖစ္၍ မီတာ ၂၀၀ ေျပးပြဲ၏ စက္ဝန္းပံုေျပးလမ္းသည္ စက္ဝိုင္း၏ ႏွစ္ပံုတစ္ပံု ႐ွိသည္။ (ႏွစ္ႀကိမ္ ေကြ႕ေျပးရမည္။ ေကြ႕တစ္ခုသည္ စက္ဝန္း၏ ၁/၄ (ေလးပံုတစ္ပံု) ျဖစ္သည္။) အကယ္၍ အနီးကပ္ေနေသာ ေျပးလမ္းႏွစ္ခု၏ အခ်င္းဝက္သည္ တစ္မီတာ ကြာျခားပါက တစ္ပတ္၏ ၁/၂ ႐ွိေသာ ထိုစက္ဝန္းေကြ႔ ႏွစ္ခုသည္ ၆ ဒသမ ၂၈ မီတာ × ၁/၂ = ၃ ဒသမ ၁၄ မီတာ (၃ ဒသမ ၁ မီတာ) ပိုေ႐ွ႕ေရာက္ရမည္။

အကယ္၍ ၿပိဳင္ေနေသာ ေျပးလမ္း ေျခာက္လမ္း ႐ွိလွ်င္ အျပင္ဘက္ အက်ဆံုး ေျပးလမ္းတြင္ ေျပးရေသာသူသည္ အတြင္းဘက္ အက်ဆံုးေျပးလမ္းတြင္ ေျပးရေသာ သူထက္ ၁၅ ဒသမ ၅ မီတာမွ် တာထြက္လွ်င္ ေ႐ွ႕မွ ေနရာယူ ေျပးရေပမည္။ ဤကဲ့သို႔ တာထြက္တြင္ တာထြက္မွတ္ကို တြက္ခ်က္ၿပီး သတ္မွတ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ တာဝင္တြင္ မွ်တမႈ ႐ွိေပလိမ့္မည္။ ဤသေဘာတရားကို နားလည္ထားပါက အားကစားကြင္းမ်ားတြင္ ေျပးလမ္းမ်ားဆြဲေသာအခါ အတြင္းဘက္အက်ဆံုး ေျပးလမ္းကို္သာ မီတာ ၄၀၀ ႐ွိေအာင္ဆြဲၿပီး က်န္ေျပးလမ္းမ်ားကို တစ္မီတာအက်ယ္စီဆြဲသည္။

မီတာ ၂၀၀ ေျပးပြဲ က်င္းပေသာအခါတြင္လည္း ေျပးလမ္း ေျခာက္လမ္းကို တစ္ခုစီ တိုင္းမေနရဘဲ အထက္ပါ တြက္ထားသည့္အတိုင္း တာထြက္မွတ္ကိုသာ ေ႐ွ႔တိုး သတ္မွတ္ရသည္။ ဤသည္မွာ အားကစားကြင္းမွ သခ်ၤာပညာ ျဖစ္ေပသည္။

မွတ္ခ်က္။ စာေပဗိမာန္ထုတ္ သိပၸံမ်ိဳးသန္႕၏ ပတ္ဝန္းက်င္မွ သခ်ၤာပညာ (၁၉၉၀) တြင္ ပါ႐ွိေသာ ေဆာင္းပါးကို ဗဟုသုတအလို႔ငွါ စာစီ၍ ေဖာ္ျပပါသည္။ (Lu Zein)

ပံုမ်ား ဝိကီ မွ ရယူပါသည္။ Image source: http://en.wikipedia.org/wiki/Pi